کد مطلب:26843 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

در دين اسلام آمده كه زن و مرد مكمل يكديگرند، پس چرا مديريت خانواده با مرد است؟ آيا زن كفايت مديريت ندارد؟

خانواده يك واحد كوچك اجتماعي است كه همانند اجتماع بزرگ نياز به رهبر و سرپرست دارد. قرآن مجيد تصريح كرده كه مديريت خانواده بر عهده مرد است: الرّجال قوّامون علي النّساء؛ مردان سرپرست و عهده دار امور زنان هستند.(1) البته منظور از سرپرستي و مديريت، استبداد و زورگويي نيست، بلكه منظور، اداره امور و هدايت زندگي و تأمين معيشت است. اين موقعيت به خاطر خصوصيات جسمي و روحي مردان است مانند: داشتن بنية بدني و نيروي جسمي و غلبه قوه تفكّر مديريتي بر نيروي عاطفه.

توضيح: مسلّماً زن و مرد تفاوت هايي از نظر آفرينش دارند كه خداوند حكيم تفاوت ها را به خاطر اين كه زن و مرد بتوانند مكمّل يكديگر باشند، در وجود آنان قرار داده است. وجود تفاوت ها علّت كاستي يكي و كمال ديگري نيست، بلكه هر دو در حدّ خود، موجودي كامل هستند. كامل بودن زن به همين وضع است و كامل بودن مرد نيز به همين گونه است. هر يك از آن دو بايد كمال خويش را در خود جستجو كنند، نه در جنس مخالف. زن با آن روحيات و جسميات و احساسات و جمال و لطافت بايد باشد و مرد هم با ويژگي هاي خود بايد باشد. خداوند يكي را كامل و ديگري را ناقص خلق نكرده است. هر دو كامل و مكمّل يكديگرند.

تعبير قرآن در اين باره بسيار زيبا است: هنّ لباس لكم و انتم لباس لهنّ.(2) روانشناسان پس از بررسي هاي فراوان به اين نتيجه رسيده اند كه مردان در مديريت كردن موفق تر از زنان هستند. از طرفي اگر بنا باشد خرج و مخارج زندگي بر عهدة مرد باشد، خواه ناخواه و به طور طبيعي مديريت و ادارة زندگي خانوادگي بر عهدة وي مي افتد. قرآن پس از مسئوليت سرپرستي مردان مي فرمايد: مردان نگهدارندة زنان هستند، به خاطر توانايي هايي كه دارند و به خاطر اين كه از اموالشان خرج آنان مي كنند.(3) بنابراين مديريت بر ادارة خانه به طور طبيعي بر عهدة مرد (كه مسئوليت مالي زن و فرزندان را به عهده دارد) نهاده شده است. البته گاهي ممكن است برخي از زنان بر شوهران خود از برتري ها و امتيازاتي برخوردار باشند اما قوانين به تك تك افراد نظر ندارد، بلكه نوع انسان ها را در نظر مي گيرد. البته مديريت از ديدگاه اسلام به معناي رياست كردن و آقايي كردن و تفاخر كردن و زورگويي نيست، بلكه وظيفة سنگين الهي است كه بر دوش مردان سنگيني مي كند و بايد روز قيامت پاسخگوي آن باشند.(4)

پي نوشت ها:

1. نساء (4) آية 34.

2. بقره (2) آية 187.

3. نساء (4) آية 34.

4. تفسير نمونه، ج 3، ص 370.